به گزارش سینماپرس طی روزهای اخیر شنیده شد که گویا تصمیم مدیران و سیاست گذاران جشنواره فیلم فجر عدم نمایش فیلم های مستند و کوتاه در این رویداد سینمایی است. اتفاقی که با واکنش تندی از سوی برخی مستندسازان و کارگردانان فیلم کوتاه روبرو شده است. بی تردید چنین تصمیم نابخردانه ای اگر محقق شود جز بی عدالتی در حق آینده سازان سینمای ایران دستاورد دیگری نخواهد داشت.

معلوم نیست دست اندرکاران فجر چهلم چرا به جای آنکه طی تصمیماتی عجیب و غریب یک سانس جشنواره فجر انقلاب را به بخش «قاب‌های ماندگار» اختصاص داده اند و یا قرار است نشست های فرهنگی در این جشنواره که متعلق به فیلم و سینما است برگزار کنند، این فرصت را در اختیار سایر فیلمسازان نمی گذارند که آثارشان در جشنواره حداقل برای اهالی رسانه و منتقدان به نمایش درآید.

گویا مسئولان جشنواره فراموش کرده اند که جشنواره فیلم فجر لقب «آینه تمام نمای سینمای ایران» را دارد و در سال هایی حتی تا نزدیک ۷۰ فیلم سینمایی در این رویداد به نمایش در می آمد و تکلیف یک سال آینده سینمای کشور روشن می شد! نادیده گرفتن درخواست فیلمسازانی نظیر فرزاد موتمن، سیاوش اسعدی، نوید اسماعیلی و... که فیلم های شان به بخش مسابقه راه پیدا نکرده و خواهان حداقل یک سانس نمایش فیلم های شان برای اهالی رسانه و منتقدان در بخش خارج از مسابقه هستند ظلم بزرگی به سینمای کشور است چرا که موجبات خنثی و کوچک سازی این جشنواره شده و یأس و دلزدگی سینماگران را در پی خواهد داشت.

علاوه بر این عدم برگزاری نشست خبری دبیر جشنواره یکی دیگر از اتفاقاتی است که موجب حیرت برخی اهالی رسانه شده به ویژه آنکه آقای دبیر ارتباط درستی با اهالی رسانه برقرار نمی کنند. گویا این رویه در دولت سیزدهم باب شده که مدیران سینمایی پاسخگوی اهالی رسانه نباشند و به همین علت است که تاکنون هیچ یک از مدیران سینمایی حتی یک نشست خبری ساده برای تشریح اهداف و برنامه های شان برگزار نکرده اند.

عدم اعلام اسامی هیأت داوران یکی دیگر از شگفتی های این دوره جشنواره است؛ برخی معتقدند به دلیل انتقاداتی که نسبت به عملکرد هیأت انتخاب جشنواره وجود داشته مدیران با دقت و وسواس بیشتری در حال رایزنی با اهالی سینما برای انتصاب در هیأت داوری جشنواره هستند.

اما بزرگترین حاشیه اخیر در مورد جشنواره فیلم فجر ادعای یک منتقد سرشناس سینما در خصوص تماشای تمامی فیلم های جشنواره است! این منتقد رسماً در صفحه شخصی خود نوشته که همه فیلم های جشنواره را دیده و با لحنی عجیب اضافه کرده که هرچقدر دلتون می خواهد تهدید کنید، من اهمیتی نمی دهم! هر شکری دلتون می خواد بخورید!

نکته قابل تأمل اینجا است که حدود یک ماه قبل انتشار داستان برخی فیلم های جشنواره با جزئیات دقیق از سوی یک منتقد دیگر خبرساز شده بود و این احساس در برخی سینماگران و اهالی رسانه به وجود آمد که فیلم های جشنواره نشتی دارد و به دست کسانی رسیده که اصولاً تا نمایش فیلم در سینمای رسانه ها نمی بایست فیلم ها را تماشا کنند!